انواع ام دی اف : ام دی اف (MDF) مخفف تخته فیبر با چگالی متوسط (Medium-density fibreboard) است که جزو فراورده‌های چوبی محسوب میشود. ام‌دی‌اف نوعی تخته فیبر است که به روش خشک تولید می‌گردد. چگالی آن بین ۶۵۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.
انواع ام دی اف : ام‌دی‌اف را پس از تولید می‌توان روکش نمود. روکش‌های تزیینی، علاوه بر زیبایی، به دوام و کاربرد آن در محیط‌هایی مانند آشپزخانه کمک می‌کند. روکش ملامینه متداول‌ترین نوع روکش برای ام‌دی‌اف است که در آن فرایند کاغذ نقش‌دار آغشته به چسب با فشار و حرارت پرِس بر روی تخته چسبانده میشود.
این تخته‌ها به كلاسهای خیلی نازك از ۵/۲ تا ۶ میلی متر و ۴ تا ۶ میلی متر تقسیم میشوند. از موارد كاربرد عمومی ام دی اف نازك می توان به كف كشوها، پشت كابینت ها، رویه درها و… اشاره کرد. تمام روسازی قابل انجام روی ام دی اف معمولی روی MDF نازك نیز اجرا میشود. سایر موارد كاربرد ام دی اف نازك عبارت است از: دیوار كوب ها، پوشش های سقف، غرفه های نمایشگاهی، صنایع اتومبیل سازی، رویه لاستیك زاپاس، پشت صندلی، رویه در، تولید تخته های انحناء دار و … می باشد.
MDF های استاندارد معمولی با ضخامتهای ۱۹-۱۲ میلی متر معمولاً دارای چگالی ۶۵۰ تا ۸۰۰ kg/m هستند. چگالی های بالاتر ام دی اف یعنی بالای ۸۰۰ نیز تولید و عرضه می شود. در واقع این کار با اضافه كردن فیبر، چسب و فشار در حین پروسه تولید اوراق سنگین تر انجام می شود که افزایش چگالی، باعث بالاتر رفتن قابلیت های ماشین كاری و سطح سازی (رنگ، روكش و…) شده و نیز خصوصیات مكانیكی و فیزیكی ام دی اف را نیز بهبود می بخشد. موارد استفاده این نوع MDF های سنگین (HDF) عبارتند از: كف پوشها، پله ها، قفسه های صنعتی، میز كار و…
MDF با وزن مخصوص ۵۵۰ تا ۶۵۰ kg/m و ULDF با وزن مخصوص زیر ۵۵ kg/m ،جهت استفاده در مواردی كه وزن كمتر مورد نیاز است و نیازی به استحكام بالا وجود ندارد یا در مواردی كه خواص عایق صدا بودن مورد نیاز باشد تولید و عرضه می شود. این ام دی اف ها جهت ساخت پروفیلهای تزئینی معماری، ساخت غرفه های نمایشگاهی و كلاً مواردی كه جابجایی با دست و نیز حمل و نقل و ابزار خوری سریع مورد نیاز است، استفاده می شود.
مهمتـرین و غیـر قـابـل تفكیك ترین كاربرد یا آماده سازی ام دی اف جهت كاربرد نهایی، روسازی آن و خصـوصـا” روكش كردن آن می باشد. انجـام عملیـات روكـش كردن MDF امـروزه جـزء خدمات ضروری تولیدكنندگان MDF به خریداران می باشد، بطوریكه معمولاً اكثر كارخانجات بزرگ تولید ام دی اف دارای خطوط روكشی نیز هستند. انواع روكش ها شامل روكش های چوبی (گونه های مختلف)، كاغذی، ملامینه، PVC و… می باشد.
در این روش تخته MDF به شكل خاصی كه در پرس به آن داده می شود تولید می شود، مانند رویه درهای طرح دار و حالت دار، یك تكه یا ام دی افی که در كابینت و كشو و پنجره و… استفاده می شود. این محصولات را می توان به راحتی روكش نمود (پرس ممبران) و به بازار عرضه كرد. اخیراً واردات این گونه ام دی اف به ایران در حال رونق گرفتن است.
بوسیله یك پیش تیمار شیمیایی روی MDF با تركیبات الكالین، می توان به آن خواص پلاستیك (موقتی) و قابلیت انعطاف و شكل پذیری داد.
این نوع MDF ها که بیشترین استفاده آنها در تولید بعضی از کفپوش ها است، دارای مواد ضد حشرات (حشره کش و قارچ کشی) می باشد که باعث می شود از حمله آفات در امان باشد و دوام بیشتری داشته باشد.
مقدار انتشار فرمالدئید از MDF معمولی بسته به نوع چسب و مقدار آن کمی متفاوت است. انتشار فرمالدئید MDF نباید بیشتر ازgr100/mg30 باشد. این نوع MDF بیشتر در وسایل داخل خانه مانند مبلمان استفاده می شود، ولی تهویه مناسب در محل استقرار آنها نیز باید وجود داشته باشد تا فرمالدئید را از محیط خارج سازد.
تولید MDF مقاوم در برابر رطوبت بیشتر برای استفاده در محیط با رطوبت نسبی محیط حداکثر ۸۰% بوده و با بهبود چسب اوره فرمالدئید معمولی مورد استفاده در تولید MDF یا استفاده از یک چسب ضد رطوبت جایگزین انجام می شود. تمام خصوصیات مثبت MDF معمولی در این نوع تخته ها به اضافهاستحکام طولانی تر و تغییر ابعاد کمتر در اثر رطوبت وجود دارد. موارد استفاده MDF مقاوم در برابر رطوبت عبارتند از مبلمان، حمام و دستشویی، کابینت دور ظرفشویی، کف پوشها، پنجره ها، پله ها، پروفیل های خاص و…
برای این منظور می توان MDF را با پوشش های ضد آتش پوشاند یا مواد و نمک های خاص ضد آتش تیمار کرد، ولی بهترین راه اضافه کردن مواد ضد آتش در حین پروسه تولید است. موارد مصرف این نوع تخته ها عبارتند از پوشش دیوارها، پارتیشن ها، قفسه فروشگاهها و…
